شاخص های بورس آمریکا کدام است ؟
بازارهای مالی به‌خصوص بورس‌های اوراق بهادار از مهم‌ترین ابزارهای اقتصادی در جهان هستند که نقش تعیین‌کننده‌ای در تامین مالی، سرمایه‌گذاری و مدیریت ثروت ایفا می‌کنند. شاخص‌های بورس، به عنوان نشانگرهای عملکرد اقتصادی و مالی، از ابزارهای کلیدی تحلیلگران و سرمایه‌گذاران برای ارزیابی وضعیت بازارهای مالی و تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری هستند. در این مقاله، به بررسی شاخص‌های بورس آمریکا، مهم‌ترین بورس‌های جهان، خواهیم پرداخت و اهمیت و ساختار هر یک را مورد بحث قرار خواهیم داد.
بخش اول: مقدمه‌ای بر شاخص‌های بورس
مفهوم شاخص بورس
شاخص بورس معیاری است که تغییرات قیمتی یک گروه خاص از سهام یا اوراق بهادار را اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص‌ها برای ارائه تصویری کلی از روند بازار و تغییرات قیمتی در طول زمان مورد استفاده قرار می‌گیرند. به‌طور کلی، شاخص‌های بورس از وزن‌دهی خاصی برخوردارند که به صورت ساده یا وزنی (بر اساس ارزش بازار) محاسبه می‌شوند.
اهمیت شاخص‌های بورس
شاخص‌های بورس از اهمیت بسیاری برخوردارند زیرا:
- نشانگر وضعیت اقتصادی: شاخص‌های بورس اغلب به عنوان یک نشانگر کلان اقتصادی در نظر گرفته می‌شوند. افزایش یا کاهش در شاخص‌های بورس می‌تواند نشان‌دهنده وضعیت سلامت اقتصادی یک کشور باشد.
- ابزار تحلیل: سرمایه‌گذاران و تحلیلگران از شاخص‌های بورس برای تحلیل روندهای بازار و پیش‌بینی حرکت‌های آتی استفاده می‌کنند. این شاخص‌ها به عنوان مرجعی برای مقایسه عملکرد سهام یا سبدهای سرمایه‌گذاری عمل می‌کنند.
- معیار سنجش عملکرد: شاخص‌های بورس به عنوان معیاری برای سنجش عملکرد پورتفوی سرمایه‌گذاران و مدیران صندوق‌ها استفاده می‌شوند. این شاخص‌ها به آن‌ها امکان می‌دهند تا عملکرد سرمایه‌گذاری‌های خود را در مقایسه با عملکرد کلی بازار ارزیابی کنند.
بخش دوم: شاخص‌های اصلی بورس آمریکا
۱. شاخص داو جونز (DJIA)
شاخص میانگین صنعتی داو جونز (Dow Jones Industrial Average – DJIA)، که به اختصار داو جونز نامیده می‌شود، یکی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین شاخص‌های بورس در جهان است. این شاخص، تغییرات قیمتی ۳۰ شرکت بزرگ و با اعتبار آمریکایی که در بازارهای سهام عمومی معامله می‌شوند را اندازه‌گیری می‌کند. این شرکت‌ها از صنایع مختلف انتخاب شده‌اند و به عنوان نماینده‌ای از اقتصاد آمریکا در نظر گرفته می‌شوند.
تاریخچه و ساختار
شاخص داو جونز در سال ۱۸۹۶ توسط چارلز داو، بنیان‌گذار وال استریت ژورنال و همکارش ادوارد جونز، تاسیس شد. این شاخص ابتدا شامل ۱۲ شرکت بود و به تدریج به ۳۰ شرکت افزایش یافت. برخلاف بسیاری از شاخص‌های دیگر که بر اساس ارزش بازار وزن‌دهی می‌شوند، شاخص داو جونز به صورت وزنی ساده محاسبه می‌شود، به این معنا که قیمت سهام هر شرکت به طور مستقیم بر شاخص تاثیر می‌گذارد.
اهمیت و کاربرد
شاخص داو جونز به عنوان یک نشانگر کلان اقتصادی شناخته می‌شود. به دلیل پوشش شرکت‌های بزرگ و معتبر، تغییرات این شاخص معمولاً به عنوان یک نشان‌دهنده کلی از وضعیت اقتصاد آمریکا در نظر گرفته می‌شود. سرمایه‌گذاران و تحلیلگران از این شاخص برای ارزیابی روندهای کلی بازار و همچنین برای تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند.
۲. شاخص استاندارد اند پورز ۵۰۰ (S&P 500)
شاخص S&P 500 یکی از گسترده‌ترین و معتبرترین شاخص‌های بورس آمریکا است که عملکرد ۵۰۰ شرکت بزرگ سهامی عام در بازارهای سهام آمریکا را اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص به دلیل تنوع و پوشش وسیع آن، اغلب به عنوان نماینده واقعی از بازار سهام آمریکا شناخته می‌شود.
تاریخچه و ساختار
شاخص S&P 500 در سال ۱۹۵۷ توسط شرکت Standard & Poor’s ایجاد شد. این شاخص از روش وزن‌دهی بر اساس ارزش بازار استفاده می‌کند، به این معنا که شرکت‌هایی با ارزش بازار بالاتر تاثیر بیشتری بر شاخص دارند. انتخاب شرکت‌ها بر اساس معیارهای مشخصی مانند سرمایه بازار، نقدشوندگی و نمایندگی صنعت صورت می‌گیرد.
اهمیت و کاربرد
شاخص S&P 500 به عنوان یک معیار گسترده از بازار سهام آمریکا شناخته می‌شود و بسیاری از تحلیلگران و سرمایه‌گذاران آن را به عنوان معیار سنجش عملکرد پورتفوی‌های سرمایه‌گذاری خود استفاده می‌کنند. این شاخص به دلیل پوشش وسیع آن، نماینده مناسبی از اقتصاد آمریکا و تغییرات در بازار سهام است.
۳. شاخص نزدک مرکب (NASDAQ Composite)
شاخص نزدک مرکب (NASDAQ Composite) یکی از شاخص‌های اصلی بازار سهام آمریکا است که عملکرد سهام تمامی شرکت‌های معامله‌شده در بازار نزدک را اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص به ویژه برای سرمایه‌گذاران علاقه‌مند به سهام تکنولوژی و شرکت‌های نوآور اهمیت دارد.
تاریخچه و ساختار
شاخص نزدک مرکب در سال ۱۹۷۱ با تأسیس بازار نزدک معرفی شد. این شاخص شامل بیش از ۳۰۰۰ شرکت است و بر اساس ارزش بازار وزن‌دهی می‌شود. شرکت‌های فهرست شده در این شاخص شامل بسیاری از بزرگ‌ترین شرکت‌های تکنولوژی مانند اپل، آمازون و مایکروسافت هستند.
اهمیت و کاربرد
شاخص نزدک مرکب به عنوان یک نشانگر کلیدی از عملکرد بخش تکنولوژی و شرکت‌های نوآور شناخته می‌شود. این شاخص به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا روندها و تغییرات در بازار سهام تکنولوژی را دنبال کنند و به دلیل پوشش گسترده آن، به عنوان معیاری برای ارزیابی سرمایه‌گذاری‌ها در این حوزه استفاده می‌شود.
۴. شاخص راسل ۲۰۰۰ (Russell 2000)
شاخص راسل ۲۰۰0 یکی از مهم‌ترین شاخص‌های بازار سهام آمریکا است که عملکرد ۲۰۰۰ شرکت کوچک‌تر در بازار سهام را اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص به ویژه برای سرمایه‌گذارانی که به دنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری در شرکت‌های کوچک‌تر هستند، اهمیت دارد.
تاریخچه و ساختار
شاخص راسل ۲۰۰۰ در سال ۱۹۸۴ توسط شرکت Frank Russell تاسیس شد. این شاخص به صورت وزنی بر اساس ارزش بازار محاسبه می‌شود و شامل ۲۰۰۰ شرکت کوچک‌تر از میان ۳۰۰۰ شرکت بزرگ‌ترین شرکت‌های آمریکایی است.
اهمیت و کاربرد
شاخص راسل ۲۰۰۰ به عنوان یک نشانگر مهم از عملکرد شرکت‌های کوچک‌تر در بازار سهام شناخته می‌شود. این شاخص به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا تغییرات در بازار سهام شرکت‌های کوچک را دنبال کنند و به دلیل تمرکز آن بر شرکت‌های کوچک، به عنوان معیاری برای ارزیابی سرمایه‌گذاری‌های پرریسک‌تر استفاده می‌شود.
۵. شاخص ویلسهیر ۵۰۰۰ (Wilshire 5000)
شاخص ویلسهیر ۵۰۰۰ که به عنوان “شاخص کل بازار سهام آمریکا” نیز شناخته می‌شود، یکی از گسترده‌ترین شاخص‌های بازار سهام آمریکا است که عملکرد تمامی شرکت‌های سهامی عام در بازارهای سهام آمریکا را اندازه‌گیری می‌کند.
تاریخچه و ساختار
شاخص ویلسهیر ۵۰۰۰ در سال ۱۹۷۴ توسط شرکت Wilshire Associates معرفی شد. این شاخص به صورت وزنی بر اساس ارزش بازار محاسبه می‌شود و شامل تمام شرکت‌های فهرست شده در بازارهای سهام آمریکا است.
اهمیت و کاربرد
شاخص ویلسهیر ۵۰۰۰ به عنوان یکی از جامع‌ترین شاخص‌های بازار سهام آمریکا شناخته می‌شود و به سرمایه‌گذاران امکان می‌دهد تا تغییرات کلی در بازار سهام را دنبال کنند. این شاخص به عنوان معیاری برای ارزیابی عملکرد بازار کلی سهام و همچنین برای تحلیل روندهای بلندمدت بازار استفاده می‌شود.